Rocznik osiemdziesiąty piąty, zwany kiedyś ostatnim rocznikiem starej matury, ale w międzyczasie ta matura zmieniła się kolejny raz i teraz mówienie tak raczej wnosi chaos do rozmowy, a nie cokolwiek porządkuje. Kończąc podstawówkę i z trwogą spoglądając na nadchodzący nowy system z gimnazjami, planowałam iść do liceum do klasy dziennikarskiej, ale gdy przyszło co do czego, to zmieniłam na bardziej ogólną, a potem to już się jakoś tak potoczyło, że ostatnim etapem mojej edukacji formalnej była magisterka na specjalizacji „operations” na kierunku „master nuclear energy” – przekładając to na ludzkie: ostatni rok studiów spędziłam ucząc się, jak zostać operatorem w elektrowni jądrowej. Wtedy jądrówka w Polsce wydawała się sprawą kolejnych pięciu, dziesięciu lat i dość powiedzieć, że skończyłam te studia ponad dziesięć lat temu. Fakt, że po drodze zdarzyła się Fukushima miał tu na pewno jakiś wpływ, ale…